Werken met kurkleder....eerste project.

Af en toe bezig zijn met een naaiproject...
in kleine fases weliswaar
is
zo'n goede afleiding op dit ogenblik.
Mijn knie strubbelt wat tegen.
Een direct aanpak is er niet.
Kine...oefeningen....doseren...veel dingen aan een ander overlaten...
en dan zien we wel weer , zegt de dokter.
GRR.
Echt niet mijn ding.

Een klein project,dus.
dat werd een tas in kurkleder.
Ik naaide nog niet eerder met kurkleder.
Ik kreeg een tijdje geleden wél een mooie lap cadeau.
Zwart met goud.
In het echt veel mooier dan op de foto's.
Het knippen viel mee ;al vreesde ik eerst dat het materiaal wat stug zou zijn.
En misschien zou 'snijden' (rolmes) nog beter zijn dan 'knippen' (schaar)
Maar ik heb geen rolmes, noch snijplank.

Ik koos voor een eenvoudig patroon,(? de tienertas?) en besloot om alles uit kurkleder te naaien.
Ik gebruikte een ledernaald...en ja: er sneuvelde eentje onderweg.
Dit had,denk ik, voornamelijk te maken met de redelijk stugge tassenband.

Van andere gebruikers van kurkleder had ik vernomen dat je toch nog best een versteviging voorziet.
Ik verstevigde de voeringstof (lichte canvas) met zachte vlieseline . Het exacte nr. weet ik niet;maar het voelt als licht volumevlies. ( H630 ? )
Sowieso viel dit wat dik uit en was het keren van de tas geen makkie.



Oordeel zélf over het resultaat.

Ben ik tevreden over mijn eerste tas in kurkleder?

Ja,maar:

1.Ik had de stiklijn beter doorgestikt (aangeduid in rood)

2. de tas weegt nu 310 gr.
Ik wil liefst zo licht mogelijke tassen.
Dus wil ik voor een volgende tas eens uitzoeken wat ik lichter kan maken.
-de tassenband ?
-de vlieseline voering ?


3.Maar eerst testen of zo'n tas wel duurzaam is.

Lentejurkjes voor een handgemaakte beer

Ik ben bevriend met de eigenaresse van Joskes Teddybears.
Josée is een kundige maakster van vintage teddyberen.
U kan bij haar terecht als u zo'n artisanale beer wil adopteren.
(!! dit zijn geen speelgoedberen )

Bijna 2 jaar geleden ( oei...even schrikken...is dat al zolang geleden ?) naaide ik al eens een berenjurkje.

Hoog tijd dus , om mijn belofte waar te maken om nog eens een berenjurk te maken.
Van dergelijke berenjurkjes bestaan - helaas- geen patronen.
En naaiprojecten zonder patronen, zijn voor mij, ongeschoolde hobbynaaister, wel een beetje een uitdaging.
Je hebt immers geen houvast...buiten dat wollige berenlijfje van de pasbeer.
Daarenboven heb ik zelf weinig kennis van artisanale beren ; van het soort kleding dat bij die beren past.


Bij mijn vorige naaipoging was mijn jurkje wél OK; maar dusdanig op maat gemaakt, dat alleen die éne beer het jurkje kon dragen.
En dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Ik wist toen ook nog niet dat élke handgemaakte beer weer een andere maat of vorm kan hebben.
Daarom vroeg Josée mij ook om eerder iets in de richting van een 'schortje' te naaien.
Van Josée kreeg ik een paar fotovoorbeelden doorgestuurd en ik zocht ook regelmatig op Pinterest baar bruikbare voorbeelden.
Uiteindelijk selecteerde ik een paar modellen.

Waaronder deze van berenmaakster Tierlantijntje :

Ik maakte van elk model een proefjurk.

Ik dacht dat het resultaat best meeviel ( oordeel zelf maar bij onderstaande foto's), tot ik definitief het  papieren patroon bekeek. Toen zag ik, dat ik iets over het hoofd gezien had.
Of beter : geformuleerd : onvoldoende had nagedacht.
de afmetingen van de lendenband klopten niet.

Nu ja; daarvoor maakte ik ook testjurkjes.
Wellicht kan ik deze nog aanpassen; het andere kan, mijns inziens, wél gebruikt worden.

Eindelijk durfde ik te knippen in de vintage stof die Josée mij aanreikte.
Met dit resultaat.

Het eerste jurkje heeft oprijgjes ; is een schortmodel en is genaaid uit vintage wit katoen.

Het tweede jurkje is een model met kapmouwtjes en is genaaid uit zandkleurig vintage linnen.
Ik wou hier lintjes aan toevoegen , maar ik vond ze niet in de passende kleur.

100% naar mijn zin zijn ze nog niet.
Ik zocht ook naar méér bijpassende fournituren.
Tevergeefs.
Ik ga mij nog meer moeten toeleggen op speciale technieken voor zo'n kleine kledingstukken.
Ik ga daar eens op zoeken....om over afzienbare tijd ( en nu zal het geen 2 jaar duren) een paar jurkjes met kant te kunnen maken.



Wie geïnteresseerd is in "the making of"
heeft misschien iets aan deze foto's.

Wat ik laatste allemaal voor mezelf naaide....

Nog niet geblogd....
Wél al gedragen
Of juist niét gedragen....(helaas)

Ik naaide vlak voor de feesten 2 longsleeves en een t-shirt.
Alle 3 met de bedoeling om in één of andere combinatie dienst te doen op één van de feestjes in gezins-of familieverband.

Omdat ik daar tevreden over ben; besloot ik om mijn oude en getrouwe Ottobrepatroon te gebruiken.
Het model; met boord onderaan, vind ik ideaal voor mij appelfiguur.

Heel veel meer kan ik er niet over vertellen.
Tenzij misschien dat de foto's weer niet denderend zijn.
Ik vind maar geen geschikte plaats binnenshuis om foto's te nemen van mijn paspop Mathilde met de genaaide kleding.
Bovendien is mijn camera wat klein en oud.

****

Shirt 1 ( groen op zwart // polyester velvet bloemen) droeg ik op ons gezinsfeestje op 26/12.
Groen is niet écht mijn tint....maar mijn dochter vond het mooi.

Op Nieuwjaarsdag zouden we gaan eten met de familie en daarvoor had ik het glittershirt genaaid.
Met een zwart vestje erboven kon het perfect voor de verplaatsing.
Ik kon het vestje nadien uittrekken.
Maar alhoewel ik in de winkel de stof had getest op prikken en allergie...
bleek ik het shirt niet te kunnen verdragen op mijn huid.

'Gelukkig' had ik een reserve.
Ik naaide namelijk ook een iets warmere longsleeve in glittertricot. ( Punta met glitter )
met een mooie ketting was die ook voldoende feestelijk.

En toen dacht ik aan wat zomerse shirts te beginnen ; maar werd het kouder én was één van mijn zwartwitte longsleeves erg snel vaal geworden. (GRR)

Dus naaide ik in de dagen rond 20/1 nog  2 nieuwe longsleeves.

Een felpaarse ; om onder een zwart gilet te dragen:

En een exemplaar in een superzacht en mooi stofje :

Ik ga beslist nog enkele stofjes van deze kwaliteit kopen. Ik heb er nog een paar in mijn kast.

Jammer dat hun aanbod in mijn kleurengamma ( basis zwart of donkerblauw of korenblauw) niet zo groot is.

Maar misschien brengt de lente-zomercollectie nog wat prints die mij bevallen.

Heerlijk toch...als stof én boordstof in exact dezelfde tint te koop zijn ?

Ik zag bij "See You At Six" deze mooie combinatie.
Ideaal voor een tienersweater.
Kleindochter was ook meteen enthousiast.

In afwachting van het bezorgen van de stof , ging ik op zoek ( met behulp van de FB-vrienden op "naaien voor tieners" ) naar een patroon voor een sweater in een kleine damesmaat.

Tot nu toe gebruikte ik altijd de meest eenvoudige versie van een patroon uit het boek : "Urban Style" en , niet tot mijn verbazing, koos kleindochter opnieuw voor dit patroon.
de mooie stof mocht alle aandacht krijgen.

Ik kan het niet genoeg bejubelen : stof én boordstof in dezelfde tint ; heerlijk !
Daar krijgt een sweater écht een professionele look door.

Ik hoop dat SYAS nog meer dergelijke mooie prints in de collectie brengt.

Ik heb geen foto's op model van de sweater.
Ik heb hem genaaid....mijn dochter is de sweater komen ophalen.

De foto's die ik heb zijn dan ook nog gemaakt op een zeer sombere dag eerder deze week.
Maar ze geven een klein idee van het resultaat.