Als voorbereiding op de Lego-pyjama......een pyjama met luchtafweer-effecten.

Ik beloofde Florian dat ik hem een Lego-pyjama zou maken.
( = een pyjama die er uitziet als de kleding van één van zijn favoriete legofiguurtjes.)
Daar komen nogal wat applicaties bij en het is dus belangrijk om vooraf zeker te zijn over het patroon en de maatvoering.

Florian draagt maat 128-134.
Hij is fijn gebouwd.
Ik kreeg van zijn mama een passende pyjama mee om de maten over te nemen ; maar ik vond het toch iets gemakkelijker om een écht patroon te volgen.
Ik koos voor 2 patronen uit oudere Ottobres.
-pyjamabroek is Ottobre 2009/6 nr 37
-pyjamashirt is Ottobre 2011/6 nr 38

Ik was heel erg verbaasd dat het shirtpatroon té smal was voor mijn fijngebouwde kleinzoon.
Meestal lees ik dat Ottobre breed tailleert.
Aanpassen was dus de boodschap.

In mijn stoffenkast lag nog een stoere jongensprint te wachten op verwerking.
Ik herinner mij niet waar ik die stof ooit kocht.
Aan de reactie te horen was  de print  naar zijn zin....gevechtsvliegtuigen...vond hij stoer !

En omdat ik thuis vergeten was om foto's te nemen , heb ik snel mijn telefoon bovengehaald, zodat er toch nog iets te zien is van de proefpyjama.
(neen ; een goeie fotograaf zal ik , me dunkt, nooit worden )

Ondertussen zijn alle materialen in huis voor de Lego-pyjama.

Dat wordt een exemplaar in Nicky velours.

Die zal zowel als speelkleding (ook homewear) of als pyjama kunnen gedragen worden.

Twee joggingbroeken = praktische outfit bij het studeren.

Kleindochter G. zit nu in het eerste middelbaar.
Dat is een hele stap in het leven van een tiener.
Er is meer school-en studiewerk en ook voor haar hobby's heeft ze meer tijd en ruimte nodig.
Binnenkort kan ze dat op haar nieuwe , ruimere (zolder)kamer doen.
Ik vermoed dat ze daar heel veel tijd zal doorbrengen.
Studeren...tekenen...knutselen en musiceren... (en wie weet ook naaien) lukt allemaal beter als je gemakkelijke en praktische kledij draagt.

In mijn stoffenkast lagen nog 2 lappen French Terry ; uitstekend geschikt voor joggingbroeken.
De linkse stof is een 'French Terry brushed' (iets dikker ; wat minder rekbaar ; soms zomerjogging genoemd ) ; de rechtse stof is een gewone French Terry.
De rechtse is merkloos ; de linkse is van Mies en Moos.

Ik koos aanvankelijk voor een patroon uit een recente Ottobre  (2017/2 nr 3 maat 36 verkort ); maar knipte naderhand toch andere zakken én werkte de broek iets anders af. De reden was : stofgebrek.

Ik heb bij beide broeken een beetje moeten foefelen.

Bij de effen blauwe had ik wat meer te verbergen. Ik kon de zak niet uit één deel krijgen ; voegde een naad toe en die was me nét iets té duidelijk aanwezig , vandaar de opgezette applicatie . Tja...een glitterapplicatie op een zakinsteek...wat ongewoon...maar moet kunnen.

een zicht op het 'gefoefelde' stukje van de zak.

Hier heb ik voor de foto even het bovendeel van de zak weggetrokken , zodat te zien was wat ik te verdoezelen had.

De keuze van de boordstof was evenmin gemakkelijk.

Ik stel mij heel veel vragen over de wijze waarop andere naaisters dit oplossen.

Ik hou van 100 % matchende boorden....maar vind zelden dé ultieme kleur.

Soms valt het mee , omdat de gebruikte stof veelkleurig is en er wel boordstof beschikbaar is in één van de voorkomende tinten.

Maar even vaak valt het tegen en is er nergens een 100 % compatibele boordstof te vinden.

Eerlijk gezegd stoor ik mij daar een beetje aan.

Maar ja...ik kan niet stad en land afzoeken om nét dat tikkeltje 'donkerder blauw dan dit blauw' op de kop te kunnen tikken.

Zo heb ik voor de effen donkerblauwe broek , na veel proberen , gekozen voor een glitter boordstof.

In het echt zijn de kleuren donkerder en is het verschil iets minder opvallend.

En zo ziet de joggingbroek er in zijn geheel uit.

Ik denk wel dat ze nuttig zullen zijn komende herfst en winter.

Lego opbergzak met giet-tuit: vervolg

In de tachtiger jaren werd hier in huis gebruik gemaakt van de originele, Lego opberg-speel-zakken.
De speelzakken(speelmatten) worden hier nog steeds gebruikt....door de volgende generatie.

De boys bewaren hun lego's per kleur in een plastic doos ; ze gieten die daarna uit als ze willen zoeken naar kleine onderdelen.

De legoblokjes terug in de doos krijgen is geen eenvoudige taak.
Vandaar de vraag van mijn schoondochter of het mogelijk was om 'iets' te naaien dat het terug gieten zou vergemakkelijken.
Een paar berichten geleden liet ik de proefversie zien van de giet-tuit-lego-zak.
(op, de foto de verharde tuit )

Wat niét goed functioneerde aan de proefversie , dat waren de knooplinten.

Die liepen door een tunnel en dat ging niet zo vlot.

Daarenboven was die camouflageprint erg verwarrend bij het zoeken naar blokjes.

EN : de oppervlakte van de tas mocht iets groter , zodat er flink kon 'geroefeld ' en gezocht worden.

In de kast had ik nog een iets rekbare jeansstof.

Ik besloot die te gebruiken voor een grotere versie.

De nestelogen deden wel een beetje moeilijk.
De handleiding is dan ook minuscuul klein en niet zo duidelijk.
Maar Youtube bood hulp.

Benieuwd of deze Legozak handiger zal zijn in het gebruik.

Ik heb nog een lap jeansstof liggen om eventueel nog een variante te maken.


En als toemaatje mijn stap-voor-stap-notities voor het inbrengen van die grote nestelogen.
Om nooit meer te moeten prutsen....sakkeren...

Een klein dingetje....heeft een lange reis achter de rug.

Kleindochter ging op Kazou-kamp in Duitsland.
Ik kreeg van haar vooraf het gedetailleerde adres.
Want een briefje of een kaartje krijgen van thuis...dat is voor kampgangers altijd een warm moment.

Ik heb de gewoonte om het kaartje dat ik verstuur extra te verzorgen.
Ik had een fotocollage gemaakt met de jongedame in het midden in haar gala-outfit , geflankeerd door allerlei foto's van plaatsen die ze zouden bezoeken.
Ik had ook 2 gedichten gezocht in het kampthema..
én : een sleutelhanger genaaid.
Die kon ze dan meteen vastmaken aan haar knapzak.
Een sleutelhanger met een Unicorn.

Bij thuiskomst van het kamp , verwachtte ik commentaar om mijn schrijven....
maar die kwam niet.
Toen ik aarzelend vroeg of ze ook ons kaartje gekregen had...bleek dat niet het geval.

Nochtans...
Ik had een officiële omslag ( A5 ; vulling met noppenfolie ; Bpost ; ) gebruikt ; voldoende gefrankeerd ; duidelijk geschreven adres en tegenadres....voldoende tijdig gepost...
Het mocht niet baten.
De omslag was foetsie.

Vandaag , 14 dagen na thuiskomst , is de kaart bij haar thuis aangekomen.
Ze stuurde mij een berichtje....blij met de speciale kaart en de Unicorn sleutelhanger.

Over jongens en fantasie....

Mijn kleinzonen ( 8,5 en 6 ) hebben een ongebreidelde fantasie.
Een film....een Ketnetprogramma....een boek met fantasierijke verhalen is steevast een trigger voor  nieuwe ideeën ; vondsten en spelletjes.

De 'boys' verplaatsen zich graag in allerlei personages.
En omdat ze weten dat ze bij mij terecht kunnen , 'bestellen' ze graag van tijd tot tijd een passende outfit.

Recent is één van hun bestellingen blijven hangen....omdat ik niet onmiddellijk een aanpak vond om een hoofd als dit te gaan namaken.

(Grim uit Beestenboot)

Daar ben ik nog in gedachten mee bezig.




Veel simpeler was de vraag die jongste kleinzoon stelde , toen we onlangs samen op familieweekend waren. ' Of ' ik ook een soort boevenpak/gevangenenpak kon maken.
Ik kreeg bij de vraag een duidelijke omschrijving : wit-zwarte streepjes....ziet eruit als een pyjama....met een soort plat hoedje .
Omdat ik wist dat er in mijn stoffenkast een lap zwart-wit gestreepte nicky velours lag ; heb ik meteen voorgesteld om er een échte pyjama van te maken : een boevenpyjama.

Ik nam vandaag de pyjama mee....maar de jongens hadden een dusdanig drukke dag (met zwemles en basketbal en startdag van de jeugdbeweging)...dat er geen geschikt moment was om de pyjama te showen.

Maar ik had thuis alvast een paar foto's genomen.

Oja : de code moest correct zijn !

EN ik naaide wél een proefhoedje....want zoiets moet echt op maat.
En van de pasbeurt van het proefhoedje heb ik wél een foto :

En wat ik vermoedde....gebeurde ook.
Grote broer wil ook graag een pyjama naar eigen wensen.

Hij bracht me zijn laatste Lego-aanwinst ( een legertank - samengesteld met Lego-onderdelen in Amerika ; want Lego zélf heeft geen tanks) mét het bijhorend ventje.

De kledij van het ventje is zijn pyjama-wens.
Er zal zeker en vast weer wat zoekwerk bij te pas komen.