Een MOF genaaid in nepbont.

Een tijdje geleden merkte ik dat mijn moeder regelmatig last had van koude en stramme vingers.

Artrose en reuma zullen op haar leeftijd ( 99) wel niet ver weg geweest zijn.

Omdat warmte dan heilzaam is, beloofde ik haar een mof te naaien.

Dat naaien liep niet van een leien dakje, want ik zag het écht niet hoé ik beide lagen correct in elkaar kon stikken.

Meerdere pogingen mislukten.

Gelukkig kon ik op wat tips rekenen van dames uit een FB-naaigroepje.

Het naaien van de mof raakte op de achtergrond door het feit dat mijn moeder tot 2 x na elkaar in het ziekenhuis werd opgenomen. Maar toen ze, een beetje hersteld, weer naar het Woon-Zorg-Centrum kon, heb ik de mof afgewerkt.

Helaas was het herstel van korte duur; mijn moeder is gestorven. We zijn dankbaar dat ze zo lang bij ons is mogen blijven.

De mof ligt werkloos op mijn naaikamer.

Die zal voor altijd een herinnering zijn aan de laatste weken van mijn moeder.

Ik gebruikte een mooi, dik nepbont dat ik kocht bij Stael in Torhout.

Ook de binnenkant is in dezelfde stof genaaid.

Superzacht én warm voelt het.

Hier een foto van de mof. Hij lijkt wat trapeziumvormig , maar dat komt omdat hij plat ligt. Hij is " in het écht" perfect recht aan de zijkanten.

En hoé moet het nu naaitechnisch ?

-Knip 2 rechthoekige stukken.

-Stik of lock één korte zijde g.k.o.e , zodat je 1 lang rechthoekig stuk hebt. hebt.

-Vouw nu het stuk dubbel , zodat je een buis bekomt en stik de naad met dien verstande dat je het voeringdeel grotendeels open laat.

-Draai dan de buis naar de goede kant.

-Ga nu via het ongestikte deel van de voering en haal beide delen van de resterende zijkant naar voor en stik die g.k.o.e. Dat is wat priegelwerk.

-Naai nadien de open lange naad van de voering met de hand dicht.