Een véél te laat afgewerkt verjaardagscadeau : berenjurkjes

Josée, een vriendin uit het verre Limburg is berenmaakster.

Via déze site, zijn haar artisanale, handgemaakte beren te bekijken.

Enkele jurkjes maken voor zo'n beer....dat zou een ideale verjaardagsverrassing zijn.

Dit is de beer waarvoor ik iets wil naaien.

Dit zijn de afmetingen:

Totale lengte: 45 cm

Borstomtrek:  34 cm

Heupomtrek: 50 cm

Bovenarmwijdte: 22 cm

Maar berenkleertjes naaien, dat doe je niet elke dag, dus moet er over elke stap goed nagedacht worden en wordt er bést een proefmodelletje genaaid.

En zoiets neemt tijd in beslag ; véél meer tijd dan ik oorspronkelijk verwacht had.

Zo ben ik al tijden op zoek naar naaipatronen voor deze berenkleding.

Maar helaas bleek het tot nu toe vooral vissen achter het net.

Hier en daar is er wel iets te vinden , maar meestal zijn dat patronen voor soepele teddyberen(speelgoed/knuffel) en niét voor deze stevige exemplaren.

Zélf een patroon tekenen dan maar...of poppen en babypatronen mixen? Dat laatste was niet meteen een groot succes.

Iemand op FB ( naaigroepje) suggereerde om te "mouleren" , en al ken ik het begrip, de handeling zelf bleek niet zo simpel.

Dus toch maar vertrekken van een babypatroontje. Ik koos voor de Grace-jurk ( een ouder patroon) van Emma & Mona. Ik heb de patroondelen in een restkatoen geknipt en dan ben ik die gaan aanpssen op het lijf van de beer.

De proefjurkjes lukten, dus was ik benieuwd of ik ook in de echte stof goed resultaat zou halen.

Het eerste jurkje is genaaid in een licht bloemetjeskatoen én gevoerd met effen wit heel dun katoen.

De stof is een reststuk dat overbleef van een jurkje dat ik jaren geleden voor mijn kleindochter naaide.

Bloemetjesband versiert het jurkje. Het band is vintage; komt van mijn trouwjurk ( 1972).

Voor de sluiting gebruikte ik minuscule knoopjes en drukknoopjes.

(Pff....een priegelwerkje)

Het tweede jurkje is genaaid uit ivoorkleurig vintage satijn.

Josée gaf het mij een tijd geleden.

De stof is mooi en feestelijk, maar met vintage stoffen is het altijd oppassen geblazen.

Omdat er een paar kleine bruine tikkeltjes in de lap zaten, heb ik de stof gewassen, maar niet alle vlekjes waren verdwenen.

Dus was het uitkijken bij het knippen om die te ontwijken. En - helaas- er bleef een ieniemieni vlekje achter.

Gelukkig had ik ook nog de ( vintage) parels van op mijn trouwjurk.

Enkele ervan versieren nu het satijnen jurkje. OOK op die strategische plaats van het kleine vlekje.

Maar bij het opvouwen van het jurkje lieten een paar parels los. Blijkbaar té flauw aangenaaid. Ik kon dus herbeginnen.

En voor alle zekerheid geef ik een zakje met reserveparels mee...

Jurkje 3 heeft een iets ander model. Ik vertrouwde het patroon al ietsje méér, zodat ik durfde te experimenteren met een overslag in het voorpand.

Ook hier gebruikte ik een reststuk van een stof die ik eerder voor mijn kleindochter verwerkte.

Het is een lichte kant met heel kleine nopjes.

Een katoenen voering is dus absoluut noodzakelijk.

Op de tweede foto is te zien dat ik met roze rijgdraad het kant en de voeringstof voorlopig aan elkaar heb bevestigd.

En dit is dan het afgewerkte jurkje:

Volgende keer mag de rok wel een stukje wijder.

Ik wil zéker nog meer stukken naaien voor een artisanale beer, maar ik hoop toch ooit een patroon ervoor te vinden.